...، و پارادوکس!

ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!

...، و پارادوکس!

ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!

سیاه شب

دیگر دارم

              تمام می شوم.


این سیاه شب دارد

                            تمام ِ مرا

                                          سر

                                                می کشد.


کمک!

کمکی به من کنید!

صدای سایش ذهن...

صدای سایش دستهایم را بشنو 

که چگونه در التماس  

                  و 

                   در خواهش  

      بر هم فرود می آیند! 

و صدای سایش پلک هایم 

که به امّید دیدن تو 

             باز می شوند! 

و نیز 

صدای سایش لب هایم 

که به نجوا 

      نام تو را 

        حک می کنند 

بر نفس هایم!

جنگ بزرگ تمام

سبک نقاشیِ "جنگ بزرگ" نوعی سوررئالیسم است...

اغلب کارهای رنه مگریت، نماینده ی این سبک به شمار می روند. مسئله ی مشترکی که در بیشتر کارهای وی دیده می شود، جایگزینی المان دیگری به جای صورت می باشد.





خیابان ها هم...

خیابان ها هم دیگر

                 نشان از تو

                             نمی دهند.

بر من ِ مرده

          که نشانی زندگی

                       از تو می جویم.


ببار بر من

                و

                     عطرآگینم کن.

وین خاکستر مرگ

            پاک کن از شعرهایم.


بگذار ردّ ِ پاهایت را دنبال کنم،

به خیابان ها قدم بگذار!

یقین سرکشانه

تا که نگاهت را گم کردم

         به حسرتی ابدی رسیدم

در روانی روزگار

       تمامی من از صافی رد شد

هر آنچه مانده بود

              برای تو بود

تو لیک عشق مرا

            دادی چو خاکستر به باد

آه از آن یقین سرکشانه!

آه!