...، و پارادوکس!
ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!...، و پارادوکس!
ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!دریچه
دیگر دریچه ای
باز نمی شود
به شعرم
از نگاه تو!
مانده ام تنها
با سفیدی کاغذهایم
با سیاهی روزهایم
حتی وا‍ژه ها
بر لبانم خشکیده اند!
بر روانم
سایه ها خوابیده اند!
خواب من جانکاه
تخت بر من چون گور
زندگی بر من گران آمده است!
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد